Σύγχρονες θεραπείες συχνών ουρολογικών παθήσεων

Α) Υπερτροφία προστάτη
Ο προστάτης είναι ένας αδένας του άνδρα που βρίσκεται κάτω από την ουροδόχο κύστη και διαπερνάται από την οπίσθια μοίρα της ουρήθρας.

Από την ηλικία των 40 ετών ο αδένας αυτός αρχίζει να αυξάνεται προοδευτικά σε όλους τους άνδρες αλλά με διαφορετικό ρυθμό στον κάθε έναν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να πιέζει το προστατικό τμήμα της ουρήθρας και να αυξάνονται οι αντιστάσεις που συναντά η ουροδόχος κύστη κατά τη φάση της ούρησης.

Τα συχνότερα συμπτώματα της υπερτροφίας προστάτη είναι:

α) η συχνοουρία,
β) η ελάττωση της ακτίνας ροής των ούρων,
γ) η νυχτερινή ούρηση,
δ) η δυσκολία της πρώτης πρωινής ούρησης και αργότερα η μεγάλη δυσκολία της ούρησης και τέλος η αδυναμία ούρησης.

Το 50% των ανδρών άνω των 60 ετών έχουν πρόβλημα με την καλοήθη υπερτροφία προστάτη.

Η διάγνωση είναι εύκολη με δύο ανώδυνες εξετάσεις: το υπερηχογράφημα και τη δακτυλική εξέταση.

Η αντιμετώπιση υπερτροφίας προστάτη γίνεται με φαρμακευτική αγωγή και χειρουργική επέμβαση.

Σήμερα στο ΤΥΠΕΤ εφαρμόζεται την πλέον εξελιγμένη μέθοδος διουρηθρικής προστατεκτομής. Είναι η γνωστή με το όνομα TURIS. Πρόκειται για διουρηθρική εκτομή σε φυσιολογικό ορό και εξάχνωση σε πλάσμα η οποία αφαιρεί τον προστάτη σχετικά αναίμακτα και η παραμονή του ασθενή στην Κλινική είναι ελάχιστη.

Β) Νεόπλασμα ουροδόχου κύστεως
Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστεως είναι ο τέταρτος σε συχνότητα στον άνδρα και ο όγδοος στη γυναίκα.

Κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο διαγιγνώσκονται 250.000 νέες περιπτώσεις και πεθαίνουν από τη νόσο 120.000 άτομα. Είναι συχνότερος στους άντρες και η σχέση αντρών - γυναικών είναι 3:1, αν και τα τελευταία χρόνια η σχέση αυτή τείνει να μειωθεί και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο αριθμός των γυναικών που καπνίζουν αυξήθηκε κατακόρυφα. Είναι συχνός στις μεγάλες ηλικίες (60 και άνω) χωρίς βέβαια να αποκλείονται οι μικρότερες ηλικίες.

Ο πρώτος παράγων που σήμερα θεωρείται ως κύρια αιτία είναι το κάπνισμα. Σήμερα ο καρκίνος της κύστεως χωρίζεται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: τον επιφανειακό, είναι ο καρκίνος που εντοπίζεται στον βλεννογόνο και τον διηθητικό, ο καρκίνος που εισχωρεί στο μυϊκό τοίχωμα.

Το κυριότερο σύμπτωμα της νόσου είναι η αιματουρία, δηλαδή η παρουσία αίματος στα ούρα.

Η διάγνωση συνήθως τίθεται εύκολα με τη βοήθεια των εξετάσεων.

Οι εξετάσεις που συνήθως μας βοηθούν στη διάγνωση είναι:

1. Κυτταρολογική ούρων.
2. Υπερηχογράφημα.
3. Ενδοφλέβια πυελογραφία.
4. Αξονική τομογραφία.
5. Κυστεοσκόπηση.

Η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου της κύστεως, με τακτικούς προληπτικούς ελέγχους, μειώνει την πιθανότατη επέκταση του όγκου. Έτσι, η αντιμετώπισή του γίνεται ευκολότερα και με λιγότερες επιπτώσεις για τον ασθενή.

Με το νέο διουρηθρικό όργανο, τελευταίας τεχνολογίας, το οποίο πρόσφατα εξοπλίστηκε το Ουρολογικό Τμήμα του "ΥΓΕΙΑΣ ΜΕΛΑΘΡΟΝ", η αντιμετώπιση του καρκίνου της ουροδόχου κύστεως γίνεται άμεσα και αποτελεσματικά.

Γ) Επιτακτική ούρηση – ακράτεια ούρων
Ο μηχανισμός της ούρησης περιλαμβάνει δύο φάσεις: τον μηχανισμό αποθήκευσης και τον μηχανισμό αποβολής των ούρων.

Η φυσιολογική λειτουργία και των δύο αυτών μηχανισμών στηρίζεται στην ανατομική αρτιότητα και τη νευρολογική κατάσταση του ασθενούς.

Η φυσιολογική ούρηση απαιτεί απόλυτο συγχρονισμό του εξωστήρα μυ και του αυχένα της ουροδόχου κύστεως με τα περιφερικά νεύρα και το νωτιαίο μυελό.

Η φυσιολογική ούρηση έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

• Ελέγχεται απόλυτα από τη θέληση του ατόμου.
• Επιθυμία για ούρηση έρχεται όταν η ουροδόχος κύστη έχει ξεπεράσει τα 200ml ούρων.
• Η έναρξη ούρησης είναι άμεση εφόσον υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες.
• Η ούρηση αρχίζει χωρίς πρόβλημα.
• Η ούρηση τελειώνει εφόσον αδειάσει η ουροδόχος κύστη.

Μία πολύ συχνή διαταραχή της ούρησης είναι η επιτακτική ούρηση και η ακράτεια ούρων.

Η ακράτεια ούρων είναι πολύ πιο συχνή από ό,τι πιστεύουμε. Εμφανίζεται επί το πλείστον στις μεγάλες ηλικίες χωρίς να αποκλείονται και οι μικρότερες. Είναι συχνότερη στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες και στην Ελλάδα μία στις πέντε γυναίκες άνω των 40 ετών πάσχουν από ακράτεια. Υπάρχουν διάφοροι τύποι επιτακτικής ούρησης και ακράτειας.

Δύο μεγάλες κατηγορίες είναι:

1. η ακράτεια από προσπάθεια κατά την οποία έχουμε διαφυγή ούρων όταν το άτομο αυξάνει την ενδοκοιλιακή του πίεση είτε με τον βήχα είτε σηκώνοντας κάποιο βάρος κ.λ.π. και
2. η ακράτεια από υπεραντανακλαστική κύστη όταν η γυναίκα, συνήθως, αισθάνεται έντονη έπειξη για ούρηση και ταυτόχρονα μικρή ή μεγάλη διαφυγή ούρων προτού φτάσει στην τουαλέτα.

Σε μερικές περιπτώσεις υπάρχει μικτή ακράτεια.

Οι θεραπείες οι οποίες σήμερα εφαρμόζονται και στο Ουρολογικό Τμήμα της Κλινικής συνίστανται σε φαρμακευτική αγωγή, σε ενδοκυστική έγχυση υαλουρονικού νατρίου καθώς και σε χειρουργική επέμβαση.

Στη μετά από προσπάθεια ακράτεια ούρων, σήμερα σε επιλεγμένα περιστατικά γίνεται τοποθέτηση ταινίας ελεύθερης τάσης.

Η απόφαση για την τοποθέτηση γίνεται μετά από πλήρη έλεγχο του ασθενούς και εφόσον αποκλεισθούν άλλα αίτια της ακράτειας. Η επέμβαση διαρκεί περίπου 30 λεπτά και συνίσταται στην τοποθέτηση, κάτω από την ουρήθρα, ειδικής ταινίας ανάρτησής της, ώστε να μπορεί να συγκρατήσει τα ούρα στην κύστη όταν η πίεση αυξάνεται.

Δημήτριος Δημητρίου
Διευθυντής Ουρολογικού τμήματος "ΥΓΕΙΑΣ ΜΕΛΑΘΡΟΝ"